kaplanpenche: ölümsüz taşlar

13 Ocak 2009 Salı

ölümsüz taşlar

Ölümsüz taşlar gibidir

Zamanın zulmünü aşan

Hiçbir darbeyle yıkılmayan

Dimdik duran

Ve işte direnen/ ki kazanmıştır direnenler

Turuncunun ateşidir Adanaspor
Bizi coşturan...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

sol / hakan savlı

...Sol avcunu yüreğime koydu. /Dedi beni sadece öksüzler görebilir /Çünkü yavrum öksüzlüktür sol. /Ölü bir asker demiş onu gördüm, /dumanlıydı tarlalar, yıldızlar vardı, /ovdu kopuk ayaklarımı, /sol yanımda uyudu… /Dedi seni sadece ben görebilirim. /

Çünkü yavrum kardeşliktir sol. /Yaşlı bir şair demiş, oradaydı. /Bir artıktı hastane odasında. /Yine de gülüyordu…/Çünkü vazgeçmemektir. /Gece pazarında, bütün melekler, koparıp parça parça /dağıtmışlar kanatlarını… artık uçamamışlar. /

Çünkü…vazgeçmektir sol. /Kendinden vazgeçmektir. /Bitti sanırsın… şiirin çağı… Ama suçsuzluk yeniden başlar. /Sen belki çoktan yitirmişindir ışığını /

ama altı kardeş, orada oturmuşlar /dinlerler Denizin sesini /…Yusuf’un,…. Hüseyin’in…/zamanın nefesini /yaklaşan Tsunami’nin hışırtısını…
(Chiang Mei Ağustos 2007- Şubat 2008 Umuttepe)

Cahit Sıtkı'ya Dair

"Cahit, hiçbir günahın kirletemeyeceği yaratılışta insanlardandı. Onun için düşmüş bir melek gibi yerini yadırgayarak yaşadı ve bizim görmediğimiz kanatlarından tutuşarak öldü. Daha o gece Cahit’in alkole bizden çok başka türlü, bir çeşit ihtiyaçla gittiğini gördüm. Sanki içindeki başka birinin susuzluğunu gideriyordu. Tuhaf ve damla damla denebilecek bir konuşması, çolpa ve hoş el işaretleri, kesik kesik, ağız boşluğunun neresinden geldiğinin tayini güç olan bir gülüşü vardı." Ahmet Hamdi Tanpınar

Halim Şefik Güzelson

Balık Ağzı // Bu bir kılıç balığının öyküsü Yazılmasa da olurdu Ama bizi yeni sulara götürecek akıntı durdu Uskumrunun arkasından gidiyorduk Sürünün içinde ben de vardım Sırtımda bir zıpkın yarası Bahtiyar olmasına bahtiyardım Nedense gitmiyordu kulağımdan Bir türlü o “Ağ var” sesleri Denizkızı girmiş düşünceme Ben iflah olmam Dalyanları birbirine katmak orkinosların harcı Dolanınca ağa çok geçmeden küserim Bir çocuk bile çeker sandala beni Bu kadar ağır olmasam Beni böyle koşturan yaşama sevinci Kanal boyunca bir o yana bir bu yana Siz yok musunuz siz derya kuzuları Kestim kılıcımla karanlığını dibin Yakamoz içinde bıraktım suları Ah aysız gecelerde olur ne olursa Atın beni mor kuşaklı bir takaya İri gözlerimde keder Kılıcımda hüzün Satın beni satın beni Rakı için

gündüz tekin onay için

Gölgesi Ağır Adam

ömür beyaz bir gemiyken/ belki bir isim mırıldandı/ öyleyse, bize kalan// koca bir ömürden sonra// zarif bir armağandır bu.../ sessizce ağlıyorlardı/ rüzgâr vadiye çimen kokularıyla iniyor/ ağıtlarla akıyor, nehir boyu atlarla/ ormanda bitiyordu/ tütsüler, defneyaprakları, karanlıktan kalmış meşaleler, yanık tahta kokusu/ kulaktan kulağa fısıldıyor/ akmeşeler, bin yıllık gürgen, yabanıl otlar, eksilmiş dans/ gündüzdoğumu/ güzel bir ömrün hatırası bu/ güneşten kopup gelmiş/ turuncu bir gündoğumu

Bu Blogda Ara

13 Ocak 2009 Salı

ölümsüz taşlar

Hiç yorum yok: